|
|
|
 |
|
گزينه
ها |
|
|
|
|
|
جستجو |
|
|
|
|
مقاله جاري |
نظرات |
ويرايش |
تاريخچه |
|
|
|
|
|
|
|
|
عشایر استان ایلام |
|
|
از دانشنامه
آزاد ايلاميان |
|
در استان ايلام منطقه کوهستانى کبيرکوه در شرق و کوه مانشت در شمال، اين استان را بدو بخش ييلاقى و قشلاقى تقسيم کرده است. بلندى‌هاى کبيرکوه محل ييلاق عشاير استان است. طوايف مستقر در ايلام زمستان را در مناطق غربى و جنوبى استان و در جلگه‌هاى مهران و دهلران مى‌گذرانند. ايلات خزل، ملکشاهي، ارکوازي، شوهان، ميش خاص و کرد در استان ايلام زندگى مى‌کنند. علاوه بر عشاير استان بخشى از ايلات ترکاشوند، جمير، زوله از استان همدان و باختران و ايلات حسنوند از لرستان به مناطق قشلاقى اين استان کوچ مى‌نمايند.
در ۱۳۶۶ عشاير کوچنده دوره ييلاقى ۸۵۷۲ خانوار با جمعيتى حدود ۶۳،۰۰۰ نفر و عشاير دوره قشلاقى آن بيش از ۱۰،۰۰۰ خانوار با جمعيتى حدود ۷۵،۰۰۰ نفر بود. دامدارى مهم‌ترين وسيله گذران زندگى عشاير کوچنده است، در سراسر استان در دامنه و مرتفعات زاگرس جنگل‌هاى بلوط پوشش گياهى را تشکيل داده است که در زندگى اين عشاير ابعاد اقتصادى يافته است.
منبع:www.aftab.ir
|
|
|
|
|
|
|
زيرمجموعه:
ايلات و عشاير |
آخرين ويرايش توسط:
مخفي
|
|
|
|
|
