آتش سوزی جنگلهای ایلام مصیبت بزرگی است که اگر شب و روز مرثیه سرایی کنیم،کسی بر ما ایراد نخواهد گرفت.ولی عجیب است که سوختن جنگلهای زیبای ایلام به رویدادی عادی تبدیل شده است و مدیران مربوطه فقط حرف می زنند. دریغ از برنامه ریزی درست و اتخاذ تدابیر کاربردی برای جلوگیری از این بحران تاریخی...
این روزها ذهن سرپرستان متوجه تغییرات داخلی و اعطای پست و مقام به رفقا برای ماندگاری بیشتر است و بلوطهای استوار ایلام همه روزه غزل خداحافظی را زمزمه می کنند.
آری، مرگ بلوط ها چنان عادی شده که یکی از مدیران ارشد استان در هفته دولت و درمقابل حرص و جوش برخی از مردم برای بلوطها ،به طنز می گوید؛به جای بلوط، برویددرخت انجیر بکارید!!!واقعا مدیریت انجیری آقایان برای جنگلهای مظلوم ایلام را باید در دانشگاههای برتر کشور تدریس کنند!!! اما به یاد داشته باشند که راه حلی ارایه نمایند که به جای برخی مدیران آمارساز نیز نهالی بکارند تا یادشان در اذهان جاودانه بماند!!!
برخی هم به جای اینکه به دلیل بی کفایتی به فکر استعفا باشند وحداقل با استعفای خود مدیران کشوری را متوجه کمبود امکانات بکنند و اندکی از غم مردم را کاهش دهند،به فکر استحکام جایگاه خویش بوده و از هیچ کوششی دریغ نمی کنند که چه بسا اگر آنچنان که برای جایگاه خویش و محکم کردن آن تلاش می کنند،برای جنگلها فکری می کردند،یقینا وضع بهتر از این می بود..
یک نفر هم برود به این حضرات سازمان جنگلها اطلاع دهد؛بلوط استواری نمانده که مدیری استوار بماند!!!
