دلم که میگیرد از خانه بیرون میزنم.اما همینکه پای بر بیرون خانه میگذارم دلگیرتر و غمگین تر میشوم...خانه های فرسوده فضای سبز ناکافی نبودن تفریحگاه و پارک مناسبی که بروم و درآنجا دمی بیاسام مرا مغموم تر میکند.بی اختیار راه خانه را درپیش میگیرم...به راستی چرا شهرمن مرده است؟؟؟ چه کسی جوابگوی مرگ اوست؟؟ نمیدانم این حرفها راباید به کدام گوش شنوا گفت؟ تاکی باید شاهد محرومیت و بی رئحی شهرمان باشیم؟ آقای شهردار روی حرفم باشماست..چرا فکری به حال ضشهر مرده مان نمیکنین؟؟ تاکی باید دراین فضای چند وجب درجند وجب بمانیم؟؟؟ هرجا راکه نگاه میکنم فقط خانه است آن هم خانه های بدقواره که بدون اصول شهرسازی ساخته شده اند.پس فضای سبز و بازار و اماکن تفریحی کو؟؟؟ آقای شهردار توروبه خدا به فکر نبض حیات شهرمان باشید... جمعی ازدانشجویان معماری و عمران