فربه گی و بی خبری ، محصول معاونت اطلاعات و اخبار مرکز ایلام حسین علیزاده نگاهی به سه بخش خبری رسانه استانی که محصول یک معاونت پر طمطراق و دارای ژست سیاسی ؛ به نام « اطلاعات و اخبار» است ؛ فقدان اصالت لازم، برای پذیرش این اصل مهم یعنی «سیاسی بودن» را می رساند؛ ویژگی ای که حیثیت این واحد را خدشه دار و زیر سوال می برد. فقدان اصالت، « پالس بیهودگی» را به مخاطب خاص و حتی عام ارسال می کند، پالسی که احساس ناخشنودی از عدم فرو نشاندن عطش «دانایی» از اطلاعرسانی «نارسای» حوادث و رویدادهای بیرونی استان ایلام بوجود آمده است. احساسی که ذهن مخاطب ایلامی را به سمت دکمه ی قرمز « ریموت کنترل» تلویزیون منزلش ، برای بهبود ذهن تحلیل گر و « چرا پویش» خود که مورد بی حرمتی این شبکه خبری قرار گرفته است هدایت می کند؛ تا به سرانگشتی این فضای «تُهی» از هرگونه هیجان و عطش « خبر پویی» را ترک کند. تولید سه بخش خبری کاملاً تکراری و شبیه به هم که یکی از آنها بنا به ضرورت بومی بودن شبکه استانی به گویش «محلی» تنظیم و دو بخش دیگر به زبان فارسی پخش می شود فاقد هرگونه نو آوری ، محتوا و پوشش کامل رسانه ای است و به نظر می رسد که «خبرجویان» این «معرکه خبری» که نمی توان نام «خبرنگار» را به آنها داد برای تهیه چند فریم و شات تصویر ؛ چند خط متن و نمایی دونفره با یک مصاحبه شونده که به در و همسایه نشان دهند در رسانه استانی مشغول به کار و فعالیتند ؛ مسابقه ای ترتیب یافته است. محصولی که نیاز به مخاطب پرسشگر و شیفته خبر ندارد بلکه بودن در کنار چند روابط عمومی در دستگاههای اجرایی استان آن هم برای «لفت و لیس» مد نظر است. بیهودگی محتوایی در تهیه و تنظیم اخبار و گنجاندن باکس های خبری «کپک زده و تاریخ گذشته» یا «آماده طبخ و دندان گیر» برای دست خالی نبودن سردبیر محترم مثل : چهار گوشه ـ سایه روشن ـ گوناگون ـ سخن سردبیر و اجرای وضع هوا ، اخبار ورزشی و پی شون و غیره در روزهای خمیازه و بی خبری! فقدان ارزشهای خبری هم در متن و هم در اجرا ویژگیهای واحد مرکزی خبر در روزهایی است که مردم را با سوالهایی درگیر کرده است که مگر این «خراب شده » صاحب ندارد. این روزها فربه گی و بی خبری و سوتی های عجیب و غریبی که در قاب تصویر بخشهای خبری مرکز ایلام شاهد آن هستیم بد جوری مذاق مخاطب مشکل پسند صدا و سیمای ایلام را آزار می دهد. فربه گی نا مطبوع با حضور نیروهای متعدد ، رنگارنگ و ناتوان که به عنوان خبرچین و خبررسان نه «خبرنگار» ؛ چه در شهرستانها و چه در واحد مرکزی خبر بکارگیری شده اند ؛ تنها نشان از «فراغت خاطر» مدیریت این معاونت دارد.